ฟ้าผ่านั้นมาจากข้าเอง

#ธันเดอร์อย่าร้องง

เด็กชายลูกครึ่งเอเชียวัยสองขวบนั่งมองหน้าต่างข้างนอกด้วยความอยากรู้อยากเห็น

ขาป้อมๆของเด็กชายลุกขึ้นยืน เดินเตาะแตะหมายจะเกาะขอบหน้าต่าง ขาขวาไปแตะกับขาโต๊ะที่ว่างอยู่ใกล้ๆ

ทั้งตัวล้มหน้าคว่ำลงไปจุ่มกับพื้นพรมสีขาว เด็กชายยื้อตัวขึ้นนั่งด้วยหน้าผากแดงแจ๋ ตาแดงขึ้นทั้งสองข้าง และ

เสียงร้องที่ดังขึ้นทั่วคฤหาสน์

”อุแง้!!”

‘เปรี้ยง’ฟ้าผ่าลงลานกว้างใกล้ระเบียง ลมกรรโชกกระทบหน้าต่างดังครืนๆ

“คุณหนูธันเดอร์อย่าร้องไห้ค่ะ!!”





























#เรื่องนี้คิดมานานแล้วแต่เพิ่งได้ลง เพราะที่พิมพ์ไว้หาย เลยเอามาลงไว้ก่อน เนื้อเรื่องออกแนวพรีเรียดตะวันตก

แต่ก็ไม่ติดแท็กเพราะคงไม่บรรยายขนาดนั้น ขอฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ และมาเล่นแท็ก #ธันเดอร์อย่าร้อง กัน

เยอะๆ นะ☺️☺️